04/06/2016 Pisa-Volterra 70 km

Zelden een dag meegemaakt met zulke uiteenlopende weertypen en tevens in moeilijkheidsgraad als het gaat om het fietsen. Vanmorgen om kwart voor 8 wakker in ons brandschone BenB Homesweethome. Tja een vondst. 4 kamers in de verhuur in een aangepast appartement op een 800 meter van het ommuurde centrum van Pisa. Het hoosde. De eigenaresse verontschuldigde zich voor het weer, alsof zij er ook maar iets aan kon doen. We moesten kiezen tussen een eenvoudig of uitgebreid ontbijt. 3 of 5 euro. Ik zeg tegen Toos, laten we eens gek doen. Heerlijk ontbeten. Maar het vertrektijdstip was niet langer uit te stellen. In de stromende regen fietsten we weg, dwars door het oude stadshart via glibberige keitjes, daarna een stukje onverhard langs de rivier de Arno met daarin zulke diepe plassen, dat het humeur van Toos zienderogen minder werd, terwijl ik notabene voorop reed. Maar ik hoorde haar. Zeker toen ons een bus tegemoet kwam, die door een watermassa reed en waarvan het opspattende water haar vol trof. Alsof ik een duik in het zwembad nam, riep ze. Doorrijden dacht ik. Even later hoorde ik haar steeds meer klagen over haar achterrem en jawel hoor, totaal af. Na Pontederra vonden we in een gehucht een fietsenmaker. 20 minuten later en een tientje lichter reed Toos weer opgelucht en veilig achter mij met nieuwe remblokken. Het ging vandaag om 70 km naar Volterra en de tocht schoot lekker op. We zagen op de kaart wel een colletje bij Volterra , maar dat werd door ons volkomen verkeerd ingeschat. De laatste 7 km bleken recht omhoog te gaan. Volterra ligt doodgewoon op een Toscaanse top. Schitterend. Na de middag trok de regen weg en kwam de zon meteen volop eraan. Kortom en omhoog en heet. Ondanks het feit dat we keiharde afspraken hebben ons niet te ergeren aan het weer en zaken waaraan je niks kunt doen, ging het in de klim naar Volterra bijna mis. Toos zag haar accu in hoog tempo leegtrekken en had het even niet meer. Tot overmaat van ramp bleek toen we eindelijk Volterra bereikten onze BenB 2 km lager te liggen, waardoor we morgen na het wakker worden meteen met een klim van 10 % procent mogen beginnen. Ach wat kan het fietsleven toch leuk zijn Terwijl ik dit schrijf, uitkijkend over het fantastische Toscaanse landschap trekt de lucht weer geheel dicht, wat niet veel goeds voorspelt. Uiteindelijk blijkt dat mee te vallen. Op grond van alle emoties van vandaag, besluiten we een dag aan ons verblijf in Volterra vast te plakken. Dat was geen probleem volgens de eigenaresse en als we vanavond wilden eten : zij was er klaar voor. Om half 8 zaten we als enigen in het restaurant. Maar toen wij om 9 u het pand verlieten, waren er toch 4 tafels bezet. Ook kwam er nog een auto aanrijden met 4 mensen, die nog even een hapje kwamen eten. Ja wij blijven Nederlanders. Morgen gaan we lopend Volterra bezoeken. Schijnt erg mooi te zijn……..